NI ETXEKO KATUA NAIZ

Ni etxeko katu bat naiz.Nire jabeak aurkitu ninduen kalezulo batean.Ikusi zuen zaurituta nengoela eta etxera eraman ninduen.Han sendatu ninduen.Orduan, erabaki zuen adoptatu

behar ninduela.Egunero berak janaria ematen dit, oheratzen nau paseatzen nau...Baina nik beti triste ikusiten dut .Egun batean banekien zergatik, ez zuelako emazterik.Nik ia-beti (nik eta nere jabea)  andre batekin joaten naiz eta andreak ere zeukan katu bat.Orduan  idea on bat bururatu zutzaidan.Nire jabea berarekin ezkontzea.Bera ez zen ausartzen, baina egun batean proposatu zion eta andreak baietz zuen.Ezkondu ziren eta ni ere ezkondu nintzen, andrearen katuarekin! Oso ondo pasa nintzen janaria asko jaten etab.Etxean oso ondo bizi nintzen ni eta nere jabea.Andrea oso jatorra zen, atsegina eta arduratsua.Nere emaztea berdin, normala da, esaten dute jabeak bere etxeko animaliak antzekoak direla.Guk seme-alaba asko izan genuen eta izateagatik hainbeste beste etxera mudatu behar genula.Gure jabeak diru asko aurreztu zuten eta urte batean ahal genuen mudatu.

 Guk  etxea bisitatu genuen, oso polita zen.Paretak horiz sukaldea zegoen urdinez eta egongela berdexka.Bigarren pisua ere polita zen hirugarrena bezala.Lorategi bat zeukan eta jardinean piszina bat eta tranpolin bat.Etxe zoragarri bat zen eta oso pozik bizi ginen.

JOSU   ETXEZARRETA